เป็นความตั้งใจเดิมอยู่แล้วของคุณนอร์ทที่ต้องการย้าย ‘Living area’ function พื้นฐานที่มักจะอยู่ถัดจากประตูทางเข้าเสมอให้ไปอยู่หลังสุดของพื้นที่ภายใน ด้วยเหตุผลสุดเรียบง่ายนั่นคือ
‘𝙋𝙖𝙧𝙩𝙮!’
คุณนอร์ทคิดมาเป็นอย่างดีก่อนที่จะตัดสินใจซื้อห้องคอนโด 2 ห้องติดกันในพื้นที่ 52 sqm. ที่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ได้เสียอีกว่า ‘ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องได้ห้องริม’ เสียง party นั้นจะดังอึกทึกครึกโครมสนั่นหวั่นไหวเพียงใดเราก็ไม่อาจทราบได้แต่สิ่งที่น่าสนใจในลำดับต่อมานั่นคือแบบว่าจะจัด ‘การเชื่อมต่อ(link)’ แบ่งแยกระหว่าง ‘พื้นที่รับแขก(Share area)’ และ ‘พื้นที่ส่วนตัว(Private area)’ ได้อย่างไรและนั่นก็เป็นงานของเรา
ทางเชื่อมที่หายไปได้ (the lost link) เป็นคำตอบ
แม้จะมีเพื่อนมากมายแวะเวียนเข้ามาแต่ความเป็นส่วนตัวก็เป็นสิ่งที่คุณนอร์ทต้องการสงวนไว้ทั้ง bedroom และ working area แต่หากปิดบังพื้นที่เหล่านั้นเพื่อหลบให้แขกเดินผ่านโดยต้องไม่เห็นแล้วในวันที่ไม่มีแขกมาเลยหละเราจะยอมสูญเสียพื้นที่นั้นไปจริงๆหรือ เพื่อเป็นเพียงแค่ทางเชื่อมของแขกเท่านั้น?
“ทางเชื่อมนั้นจะต้องหายไปได้เมื่อมันจำเป็นต้องหายไป”
พื้นที่ของห้องนอนจะขยายออกกว้างในชีวิตจำวันไม่มีสิ่งใดกีดขวางแบบที่ควรจะเป็นและกลายเป็นทางเชื่อมสำหรับรองรับการเดินทางของแขกที่จะเขาไปยังส่วน living พร้อมกับปิดบังพื้นที่ส่วนตัว + กับพื้นฐานของตัวคุณนอร์ทเองที่อยากให้ครัวในคอนโดที่มักจะให้พื้นที่มาเล็กเสมอนั้นกว้างใหญ่ขึ้น พื้นที่บริเวนทางเข้าก็ขยายขึ้นจนรับกับทางเชื่อมได้พอดีทำให้ผนังด้านขวาเป็นผนังไม้หรือทางเข้าสู่ห้องนอนและวางชุด wardrobe กับ wash ไว้ทางผนังด้านซ้ายได้อย่างพอดี ‘ทางเชื่อมที่หายไปได้’ หรือ 𝙏𝙝𝙚 𝙡𝙤𝙨𝙩 𝙡𝙞𝙣𝙠 𝙡𝙞𝙫𝙞𝙣𝙜 จึงถือกำเนิดเกิดขึ้นในที่สุด